Experiment 012: Wat is het effect van steeds één dag snoepen, en dan drie dagen niet, op mijn snoepverslaving?
In Experiment 003 heb ik 30 dagen geen snoep aangeraakt. Dat ging er goed, echter kort daarna greep ik één keertje naar chocola en daar gingen we weer! Cake, suikerwafels, slagroom, hagelslag, muffins, chocola, chips, koeken, alles in 2 dagen weg zitten kanen, en een kast vol met minstens zoveel snoep in huis gehaald. Nee hoor, ik ben totaal in controle van mijn snoepgedrag ;-)
Eigenlijk heb ik in experiment 003 mijn verslaving onderdrukt, echter niet daadwerkelijk aangepakt. Ik wil af en toe gewoon lekker een avondje kunnen snoepen, zonder de dagen erna meteen weer in de extremen te gaan.
De tijd om van de suikers/vet af te kicken is bij mij ongeveer twee tot drie dagen.
Het idee: om de verslaving meer onder controle te krijgen ga ik één dag snoepen, drie dagen niet, één dag snoepen, drie dagen niet etc. Een soort intermittent fasting (vasten met tussenpozen) maar dan met snoep. Intermittent snoepen!
Al het snoep wat in huis ligt, blijft er gewoon liggen. Dit maakt de uitdaging groter omdat ik letterlijk vanuit mijn luie stoel mijn bureaukast open kan trekken en het snoep kan pakken. Deze uitdaging is denk ik juist goed om heel bewust met die dwang/drang om te gaan en het niet de controle te laten hebben over mij. Here we go!
Week 1:
De eerste dag behoorlijk zitten snoepen en met een extreem volle maag naar bed gegaan. Niet chill. De volgende dag was ik meteen klaar met snoepen (maag niet blij, slecht geslapen door overeten). Toch zijn mijn hoofd en lijf beide wel bezig om mij zover krijgen toch de snoep uit de kast te pakken, echter i’ve made up my mind. Not today. Not tomorrow. Not the day after tomorrow.
Het afkick gevoel heeft wel een paar dagen geduurd, en toen mocht ik weer mocht snoepen. Yay! Ben je net van de drang af.. Haha. Interessante keus om dit zo te doen en mijzelf uit te dagen.
Ik heb me dit keer met snoepen wel wat meer ingehouden. Kleinere beetjes, geen hele pakken en zakken.
Week 2:
Vooral de standaard momenten (althans voor mij), wanneer ik een lege maag heb, of een serie kijk, komt de drang naar boven om te eten. Ik weet gewoon dat als ik ga zitten om te chillen met een serie of film de zin om te snoepen dan naar boven komt, like clockwork. Of komt het naar boven omdat ik er aan denk dat het naar boven komt? Diepe levensvragen yo!
Ik geef in ieder geval niet aan het gevoel toe, en ik neem nog maar een paar extra slokken water :-P Mmm, water. Smaakt zoveel beter dan al die vieze cake, chocola en slagroom..?
Week 3:
Ook hier verbaast het me weer hoe makkelijk het eigenlijk gaat. Het gaat echt om resolutie, een keus maken. Zodra de keus is gemaakt: “vandaag ga ik niet snoepen”, is het klaar. Af en toe is de drang er wel, maar je hebt een keus gemaakt. Voor mij is een stok achter de deur dat ik een betrouwbaar experiment neerzet, en er ook echt aan toe ben om te veranderen, en ik heb echt de overtuiging dat elk experiment me verder helpt dan waar ik was. Dat besef ik me heel sterk.
Week 4:
Hahaha loop je mooi te praten vorige week, heb je echt een keiharde terugval. Genius.
Ik heb zo uitgekeken naar mijn “snoepdag” dat mijn ontbijt er al uit bestond, en over de dag zo veel zoete dingen had gegeten dat ik ‘s avonds gewoon een deel heb moeten weggooien omdat ik misselijk was en het gewoon niet meer weg kreeg. En weggooien van snoep doe ik normaal echt nooit! Misschien toch maar wat normaler doen ook al mag ik snoepen?
Mocht dat nog geen leermoment zijn, einde van de avond ging het met één gedachte de mist in. Er lag nog een muffin, die oud zou worden als ik deze nog een paar dagen moest laten liggen tot mijn volgende “snoepdag”. Hiermee gaf ik mijzelf al ruimte (lees: toestemming) om deze de volgende dag op te eten. En omdat ik die ruimte toeliet gebeurde dit ook de volgende dag. Muffin weg, en omdat ik nu toch al bezig was, kon er een heel blik met stroopwafel koekkruimels ook wel bij, en ijs, en slagroom met hagelslag.. En om nou te zeggen dat ik er echt van genoot, ook niet. Achteraf wel grandioos genieten van een overvolle maag, moeheid en lusteloosheid, wat weer resulteerde in laat naar bed (slapen met een overvolle maag is nooit een goed plan). Man, wat zijn die effecten toch lekker! Waarom wilde ik mijn gedrag ook alweer veranderen?
Schuldgevoelens kwamen wel naar boven, echter ik besloot het te zien als één dag een terugval, en er niet iets groots van te maken. En dit ging prima. Ey, dat is weer een dikke win!
Daarna toch maar de keus gemaakt om echt niet meer te snoepen de dagen erna. Dit is weer full-on afkicken kan ik je vertellen!
Beantwoording onderzoeksvraag na 30 dagen:
De verslaving zit er na 30 dagen nog steeds. Echter, door de verslaving keer op keer op te zoeken en er mee te dealen, word ik steeds geconfronteerd met mijn eigen gedrag. Door dit te herhalen en steeds weer zo bewust mogelijk keuzes te maken krijg ik meer grip op mijn eigen geest en zal ik de controle hebben over mijn eetgedrag in plaats van andersom.
De verslaving is er nog niet uit, echter het experiment is wel geslaagd. Dit is een manier om aan de verslaving te werken, en op ten duur je geest te trainen niet altijd maar te luisteren naar alle instant gratification (directe bevrediging) impulsen.
Misschien heeft het nog een maand nodig, misschien nog een jaar. Zolang er bewustzijn naar gebracht blijft worden, en er steeds sneller en makkelijker een keus gemaakt kan worden waar ik op dat moment achter kan staan zonder schuldgevoel, welke keus dat ook is, is het een stapje vooruit.
Ben jij ook niet te stoppen als je eenmaal begint met snoepen? Of snoep je sowieso nooit? Heb je andere manieren gevonden om zelf in controle te blijven? Laat het weten via de comments!
Gratis e-book
Schrijf je in en ontdek: 5 stappen naar “Ik Ben Awesome!”
Ingrediënten voor een Awesome en Gelukkig leven.
Like de “Ik Ben Awesome” Facebook pagina:
Of deel dit experiment:
